Agendy ONZ ostrzegają przed najwyższym poziomem niedożywienia i braku bezpieczeństwa żywnościowego w Al Fasher i Kadugli w Sudanie. Jednocześnie, na tych obszarach kraju, gdzie konflikt ustaje i gdzie można było przywrócić funkcjonowanie usług pomocowych, następuje widoczna poprawa sytuacji, a zagrożenie głodem maleje.
Najnowsza analiza przeprowadzona w Sudanie pokazuje wyraźne różnice po dwóch stronach linii konfliktu, ostrzegają Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), Światowy Program Żywnościowy (WFP) i UNICEF. Tam , gdzie przemoc ustąpiła – umożliwiając dostęp humanitarny i ożywienie rynku – bezpieczeństwo żywnościowe zaczęło się poprawiać. Ale na odciętych od pomocy humanitarnej lub oblężonych terenach, gdzie konflikt trwa, zapanował głód.
Najnowsza analiza zintegrowanej klasyfikacji faz bezpieczeństwa żywnościowego (IPC) potwierdza, że do września 2025 r. poziom zagrożenia brakiem bezpieczeństwa żywnościowego uległ poprawie. Fazy 3 (wysoki poziom ostrego niedożywienia) doświadcza 45 proc. populacji, a więc ponad 21 mln ludzi. Szacuje się, że od grudnia 2024 r. do maja 2025 r. ta liczba zmniejszyła się o 3,4 mln.
Ta poprawa nastąpiła po stopniowym osłabieniu kryzysu w stanach Chartum, Al Dżazira i Sennar. Rodziny wracają do domów, ponownie otwierają się lokalne rynki, a dostęp do dostaw komercyjnych i humanitarnych jest bardziej stabilny. Podczas najbliższych żniw spodziewane są dobre plony, co przyniesie dalszy spadek poziomu zagrożenia ostrym niedożywieniem – do 19,3 mln osób.
Sytuacja nadal jednak jest bardzo trudna: kryzys zrujnował gospodarkę i podstawowe usługi, większość kluczowej infrastruktury została uszkodzona lub zniszczona, a wiele rodzin wracających do Chartumu i Al Dżaziry straciło wszystko. Co więcej, poprawa jest bardzo ograniczona geograficznie. W zachodnich regionach Sudanu – zwłaszcza w Północnym i Południowym Darfurze oraz Zachodnim i Południowym Kordofanie – trwający konflikt oznacza poważnie ograniczony dostęp humanitarny, a tym samym gwałtownie pogorszającą się sytuację żywnościową.
Od lutego 2026 r. spodziewane jest pogorszenie sytuacji, ponieważ zapasy żywności się wyczerpują, a walki trwają. Szacunki IPC pozostają w dużej mierze niezmienione – warunki są zbyt zmienne, aby skutecznie przewidzieć wyniki dla około 841 tys. osób w najbardziej dotkniętych obszarach, w tym w Al Fasher, Kadugli, Dilling i częściach Południowego Kordofanu.
Według Komitetu ds. Przeglądu Głodu (FRC), potwierdzone dowodami warunki głodu (Faza 5 IPC) występują w Al Fasher w Północnym Darfurze i Kadugli w Południowym Kordofanie – miastach w dużej mierze odciętych przez konflikt od dostaw komercyjnych i pomocy humanitarnej. Obszary te były klasyfikowane jako Faza 4 już w 2024 r., a progi głodu dotyczące spożycia żywności, ostrego niedożywienia i śmiertelności zostały od tamtej pory przekroczone.
Warunki w Dilling, w Południowym Kordofanie, są prawdopodobnie podobne do Kadugli, ale klasyfikacja nie może być potwierdzona z powodu braku wystarczająco wiarygodnych danych – co jest wynikiem ograniczonego dostępu humanitarnego i trwających działań wojennych. Według przewidywań ryzyko głodu występuje w przypadku 20 dodatkowych obszarów w Darfurze i Kordofanie, w tym w wiejskich miejscowościach i obozach dla przesiedleńców. Ryzyko śmierci wśród niedożywionych dzieci dodatkowo zwiększają ogniska cholery, malarii i odry coraz częściej występujące na terenach, gdzie załamały się systemy ochrony zdrowia oraz usługi wodne i sanitarne.
Zabójcze połączenie głodu, chorób i przesiedleń zagraża milionom dzieci. Wśród nich dziewczęta często ponoszą największe obciążenie, stając w obliczu zwiększonego ryzyka niedożywienia, przemocy ze względu na płeć i porzucenia szkoły. Żywność terapeutyczna, bezpieczna woda oraz leki i usługi zdrowotne mogą ratować życie, ale tylko wtedy, gdy możemy dotrzeć do dzieci na czas. Pilnie potrzebujemy, aby strony przestrzegały swoich zobowiązań wynikających z prawa międzynarodowego i zapewniały podmiotom humanitarnym bezpieczny, terminowy i niezakłócony dostęp
– powiedziała Lucia Elmi, Dyrektor ds. Operacji Kryzysowych UNICEF.
UNICEF, WFP i FAO priorytetowo traktują najbardziej dotknięte obszary, zapewniając zintegrowane wsparcie w zakresie żywności, żywienia, zdrowia, WASH (wody, usługi sanitarne i higieniczne), ochrony oraz wsparcia dla rolnictwa i zdrowia zwierząt gospodarskich. Ale dostęp pozostaje ograniczony, pracownicy humanitarni i dostawy są często atakowani, a konwoje z pomocą napotykają na opóźnienia, odmowy i zagrożenia bezpieczeństwa. Bez bezpiecznego, trwałego dostępu, odpowiedniego finansowania i zakończenia przemocy, głód będzie nadal zbierał żniwo w Sudanie.
Każda darowizna ma znaczenie. Każda może uratować życie dziecka. Odwiedź unicef.pl i pomóż z nami.