Utrzymujące się nierówności ekonomiczne, konflikty zbrojne i kryzys klimatyczny przyczyniają się do rozprzestrzeniania się poważnego ubóstwa żywnościowego. W ujęciu globalnym problem ten dotyczy 181 mln dzieci poniżej 5. roku życia. Najmłodsi, którzy go doświadczają, są nawet o połowę bardziej zagrożeni skrajnymi formami niedożywienia.
Wnioski z tegorocznego raportu nt. żywienia dzieci są dramatyczne – miliony dzieci w wieku poniżej pięciu lat nie mają dostępu do pożywnej i zróżnicowanej diety, która zapewniałaby im optymalny wzrost i rozwój we wczesnym dzieciństwie i później. Takie braki oznaczają nieodwracalny, negatywny wpływ na ich zdolność przetrwania. Te dzieci żyją na krawędzi
– mówi Renata Bem, Dyrektor Generalna UNICEF Polska.
Postępy w eliminacji problemu poważnego ubóstwa żywnościowego dzieci są spowalniane przez globalne i lokalne konflikty, wstrząsy wywołane zmianą klimatu oraz kryzysy gospodarcze. Jest to szczególnie dotkliwe w krajach o niestabilnej sytuacji. Wiele z nich wciąż wychodzi ze społeczno-ekonomicznych skutków pandemii i musi mierzyć się z rekordowo wysokimi cenami żywności i kosztów utrzymania
– dodaje.
© UNICEF_UNI485285_Ijazah
Skalę ubóstwa żywnościowego wśród dzieci pogarsza kilka czynników. Poważnym problemem jest niewydolność systemów żywnościowych, które nie uwzględniają pożywnych, bezpiecznych i dostępnych pokarmów. To często także kwestia braku możliwości zakupu odpowiednich produktów oraz niezdolności rodziców do wprowadzenia i utrzymania dobrych praktyk żywieniowych dzieci
– podkreśla Renata Bem.
W wielu okolicznościach tania, uboga w składniki odżywcze i niezdrowa, wysoko przetworzona żywność i słodzone napoje są agresywnie promowane, stając się nową, obowiązującą normą w żywieniu dzieci. Zatrważająco wiele małych dzieci doświadczających ubóstwa żywnościowego spożywa niezdrowe jedzenie, wypierające z ich codziennej diety bardziej pożywne i zdrowsze pokarmy. Ta sytuacja musi się zmienić
– wskazuje.
© UNICEF_UN0459345_Wilander
- Przekształcenia systemów żywnościowych – aby pożywne, zróżnicowane i zdrowe pokarmy były najbardziej dostępną, przystępną cenowo i pożądaną przez opiekunów opcją żywienia dzieci.
- Wykorzystania systemów opieki zdrowotnej do świadczenia podstawowych usług żywieniowych – aby zapobiegać i leczyć niedożywienie we wczesnym dzieciństwie. Oznacza to m.in. wsparcie pracowników środowiskowych w doradztwie dotyczącym karmienia i opieki nad dziećmi.
- Aktywowania systemów ochrony socjalnej – aby poprzez transfery socjalne (gotówka, żywność i bony) skutecznie wspierać rodziny o niewystarczających dochodach, w sposób odpowiadający ich potrzebom żywieniowym.